Η αγάπη είναι μια παλλόμενη μάζα ενέργειας διάχυτη στο σύμπαν. Είναι μια κίνηση της κάθε καρδιάς σε πολλαπλά επίπεδα. Λειτουργεί σαν ο ρόλος του τρίτου αλλά είναι πάντα πρώτη μόνο που δεν την αισθανόμαστε έτσι. Γιατί όμως;;; Επειδή χανόμαστε μέσα στο μισώ σύμπαν των συναισθημάτων μας στο τί είναι. Σαν μια απόκοσμη τελειότητα που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ στη αγάπες που πέρασαν, στης αγάπες που μας πόνεσαν και άλλες που δεν βρήκαν το χώρο να ανθήσουν και δεν γεννήθηκαν ποτέ. Και άλλες πάλι που ήταν εδώ ανθισμένες αλλά δεν κατάφεραν ποτέ ωριμάσουν και παρέμεναν στα αζήτητα. Η αγάπη είναι σε όλα όσα υπάρχουν αλλά δεν το γνωρίζουν γιατί έχασαν την επίγνωση για το θαύμα της δικής τους αγάπης και ψάχνουν συνεχώς για άλλες ρωγμές στο αρχέγονο υπέδαφος της ανασφάλειας τους.
Έτσι υπάρχουμε στο σύμπαν απλά και δεν το ξέρουμε μέχρι κάποιος να μας το πει καθώς μας αγαπάει, καθώς συνεχίζουμε να ψάχνουμε τα πόδια μας αντί να κοιτάξουμε τον ήλιο. Η αγάπη που δεν εκδηλώθηκε, δεν άνθησε, μένη εκεί σαν σπόρος να περιμένει μια άλλη ζωή να πάρει την ευκαιρία ίσως τα καταφέρει κάποτε.
Η αγάπη είναι ελεύθερη. Δεν φυλακίζετε σε ένα σώμα , ένα δωμάτιο καρδιάς με μικρά συναισθήματα και στεγνή ψυχή. Ζει μόνο για να μεγαλώνει και να επεκτείνετε. Κυλάει σε φαρδιές αλάνες και καρδιές χωρίς σκοπούς και προσμονές.
Μας αναπτύσσει μας θεραπεύει, μας φέρνει κοντά με το μέσα μας και νομίζουμε φτάσαμε στο τέλος και ετοιμαζόμαστε για την τελευταία αναπνοή και τελικά μας γνωρίζει με τον Θεό και το πραγματικό ταξίδι τώρα αρχίζει!!!
Από Αθανάσιο Παναγή (Πυρήνες Φωτος)
Έτσι υπάρχουμε στο σύμπαν απλά και δεν το ξέρουμε μέχρι κάποιος να μας το πει καθώς μας αγαπάει, καθώς συνεχίζουμε να ψάχνουμε τα πόδια μας αντί να κοιτάξουμε τον ήλιο. Η αγάπη που δεν εκδηλώθηκε, δεν άνθησε, μένη εκεί σαν σπόρος να περιμένει μια άλλη ζωή να πάρει την ευκαιρία ίσως τα καταφέρει κάποτε.
Η αγάπη είναι ελεύθερη. Δεν φυλακίζετε σε ένα σώμα , ένα δωμάτιο καρδιάς με μικρά συναισθήματα και στεγνή ψυχή. Ζει μόνο για να μεγαλώνει και να επεκτείνετε. Κυλάει σε φαρδιές αλάνες και καρδιές χωρίς σκοπούς και προσμονές.
Μας αναπτύσσει μας θεραπεύει, μας φέρνει κοντά με το μέσα μας και νομίζουμε φτάσαμε στο τέλος και ετοιμαζόμαστε για την τελευταία αναπνοή και τελικά μας γνωρίζει με τον Θεό και το πραγματικό ταξίδι τώρα αρχίζει!!!
Από Αθανάσιο Παναγή (Πυρήνες Φωτος)
Comments