Artist: Sharon Freeman
Αγάπησες
και πόνεσες και έκλαψες
και ρώτησες αμέτρητες φορές
γιατί, γιατί....
ποιος σου είπε ότι ο δρόμος της αγάπης είναι εύκολος;
ποιος σου είπε ότι θα βαδίζεις κάθε μέρα σε ροδοπέταλα;
πρόσεξε, στο Ρόδο υπάρχουν κι' αγκάθια
αυτά το κάνουν όμως πιο θελκτικό
πονάς λες
και χώνεσαι στο καβούκι σου
παίρνεις τη ψυχή σου αγκαλιά
και κρύβεσαι μέσα σου
βάζεις και πινακίδες
προσοχή, απέχω
θέλεις να φύγεις, να χαθείς
αλλά συνάμα λαχταράς μια λέξη
ένα άγγιγμα, ένα βλέμμα
και χάνεσαι σε στρόβιλους αμφιβολίας
έτσι είναι μάτια μου
θέλει αντοχές η αγάπη
να πονάς και να λες
αγαπάω
να ματώνεις και να δίνεις κι' άλλο
να δακρύζεις και να χαμογελάς
θέλει θάρρος η αγάπη
να κάνεις ένα βήμα μπροστά
όταν σου λένε μείνε πίσω
να δίνεις το χέρι κι' ας τρέμεις
να λες είμαι εδώ κι' ας χάνεται η φωνή
δεν είναι η αγάπη ένα βήμα απλό
θέλει καρτερία και δύναμη και τόλμη
να συνεχίζεις στο δρόμο της
κι' ας μη ξέρεις που σε βγάζει
κάποια στιγμή ξέρεις, ξημερώνει
το φως μπαίνει παντού
άνοιξε τα παντζούρια στη μέρα
χαμογέλασε δειλά
και πες, αξίζει
αξίζει η αγάπη
σου δίνω όλο το είναι μου
πάρε το
αξίζει η αγάπη
κι' ας καείς
γιατί μόνο μέσα απ' αυτή
θα φτάσεις εκεί ψηλά
αυτή θα σηκώσει τα πέπλα
αυτή θα σε ανεβάσει
αυτή θα σου δώσει το δικαίωμα
ν' αγγίξεις τον Θεό
αξίζει η αγάπη!!!!
και πόνεσες και έκλαψες
και ρώτησες αμέτρητες φορές
γιατί, γιατί....
ποιος σου είπε ότι ο δρόμος της αγάπης είναι εύκολος;
ποιος σου είπε ότι θα βαδίζεις κάθε μέρα σε ροδοπέταλα;
πρόσεξε, στο Ρόδο υπάρχουν κι' αγκάθια
αυτά το κάνουν όμως πιο θελκτικό
πονάς λες
και χώνεσαι στο καβούκι σου
παίρνεις τη ψυχή σου αγκαλιά
και κρύβεσαι μέσα σου
βάζεις και πινακίδες
προσοχή, απέχω
θέλεις να φύγεις, να χαθείς
αλλά συνάμα λαχταράς μια λέξη
ένα άγγιγμα, ένα βλέμμα
και χάνεσαι σε στρόβιλους αμφιβολίας
έτσι είναι μάτια μου
θέλει αντοχές η αγάπη
να πονάς και να λες
αγαπάω
να ματώνεις και να δίνεις κι' άλλο
να δακρύζεις και να χαμογελάς
θέλει θάρρος η αγάπη
να κάνεις ένα βήμα μπροστά
όταν σου λένε μείνε πίσω
να δίνεις το χέρι κι' ας τρέμεις
να λες είμαι εδώ κι' ας χάνεται η φωνή
δεν είναι η αγάπη ένα βήμα απλό
θέλει καρτερία και δύναμη και τόλμη
να συνεχίζεις στο δρόμο της
κι' ας μη ξέρεις που σε βγάζει
κάποια στιγμή ξέρεις, ξημερώνει
το φως μπαίνει παντού
άνοιξε τα παντζούρια στη μέρα
χαμογέλασε δειλά
και πες, αξίζει
αξίζει η αγάπη
σου δίνω όλο το είναι μου
πάρε το
αξίζει η αγάπη
κι' ας καείς
γιατί μόνο μέσα απ' αυτή
θα φτάσεις εκεί ψηλά
αυτή θα σηκώσει τα πέπλα
αυτή θα σε ανεβάσει
αυτή θα σου δώσει το δικαίωμα
ν' αγγίξεις τον Θεό
αξίζει η αγάπη!!!!
Χριστιάνα Πέτρου
Ioannis & Christiana Art & Therapy
Comments