ΟΙ ΤΡΕΙΣ
ΕΠΙΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ
1η
Επίγνωση
Αντίδραση ανάλογα με τα προγράμματα μου ή ανταπόκριση μετά από συνειδητή παύση;
Α) ο τρόπος που ο κοινός άνθρωπος αντιμετωπίζει
τις καταστάσεις είναι με το λεγόμενο 3fs (fright, fight, flight). Αντιδρά δηλαδή άμεσα
κινούμενος από το φόβο.
Β)Η άλλη περίπτωση είναι όταν αντιδρούμε με το να
κάνουμε πίσω, να σκεφτούμε, να καταλάβουμε και μετά να επικοινωνήσουμε. Να
συμπεριφερθούμε όχι σαν θύτης ή θύμα, αλλά δάσκαλος του εαυτού μας. Αυτό
σταδιακά δυναμώνει τον ανθρώπινο ψυχισμό και ανοίγει την πόρτα για την δεύτερη
επίγνωση.
2η
Επίγνωση
Κλείσιμο
της κατάστασης με ομαλό τρόπο
- Η δεύτερη επίγνωση είναι βασικά συνέχεια της
πρώτης σε ανώτερο πεδίο κατανόησης. Ο
τρόπος που θα χειριστώ μια κατάσταση και θα την κλείσω. Δεν θα την κλείσω
αφήνοντας πίσω μια καμένη γη, αλλά θα την κλείσω με την επίγνωση ότι έδωσα την
περισσότερη επίγνωση που μπορούσαν οι συμβαλλόμενοι να κατανοήσουν. Δηλαδή αφού
έχω για τον εαυτό μου την πλήρη κατανόηση της κατάστασης, να δώσω σε όλους να καταλάβουν
με τον τρόπο που μπορούν, γιατί έγινε αυτό. Στην ουσία οι άνθρωποι αντιδρούν με
κατώτερα συναισθήματα θυμού, ζήλιας, κακίας, εκδίκησης, πικρίας και τελικά πόνο
που έρχεται από τον φόβο, γιατί δεν καταλαβαίνουν τον εαυτό τους. Έτσι η δεύτερη επίγνωση είναι να λειτουργούμε
σαν δάσκαλος, θεραπευτής, κήρυκας παντού
σε κάθε κατάσταση. Να αγκαλιάζουμε τον άνθρωπο και όχι να τον πετάμε, όσο
φυσικά το επιτρέπει η κάθε κατάσταση και η ρύθμιση της αναγνώρισης της ανόδου
του δικούς μας εγωισμού. Όταν επιτρέψουμε να ανυψωθεί ο δικός μας
κατώτερος, είναι ξεκάθαρο ότι ακολουθεί
το αντίστοιχο που έρχεται από έξω, από τους άλλους συμβαλλόμενους και παύουμε
πια να λειτουργούμε με πνευματικό τρόπο. Σε τελική ανάλυση η δεύτερη επίγνωση
είναι να λειτουργώ πνευματικά σε κάθε κατάσταση που αντιμετωπίζω και να την
κλείνω πάντα με αγκαλιές σε όλους τους συμβαλλόμενους, άρα ξέρω ότι έκανα το
καλύτερο που μπορούσα..
Να δώσω
στους άλλους όχι αυτό που θέλουν, αλλά με αυτό που χρειάζονται και δεν το
ξέρουν ακόμα.
3η
Επίγνωση-
Blueprint
Ας πούμε
ότι είμαστε στο κέντρο ενός κύκλου. Γύρω από τον κύκλο υπάρχουν οι διάφοροι
ρόλοι που παίζουμε σε όλη μας την ζωή και σε κάθε ενσάρκωση. Του πατέρα, της
μητέρας, του υπαλλήλου, του αφεντικού, του θύματος, του θύτη, του εκδικητή,
όλοι οι ρόλοι που παίζει ο κάθε άνθρωπο στην ζωή του. Στο κέντρο είμαστε εμείς
στο τώρα, ως ψυχή, φως, πνεύμα. Οι διάφοροι ρόλοι που παίζουμε στην
καθημερινότητα στην υλική μας υπόσταση μας βγάζουν από το κέντρο μας για λίγο,
αλλά μετά επιστρέφουμε σοφότεροι αφού μάθαμε από τον ρόλο αυτό και η ψυχή μας
πήρε τα μαθήματα. Επιστρέφουμε δυνατοί στην θεότητα στο κέντρο μας, στον
παρόντα χρόνο του συν δημιουργού Θεού, που μπορούμε να έχουμε πρόσβαση αυτόματη
μέσα από το τώρα.
Ξεχάσαμε όμως ότι είμαστε φως, πνεύμα, και μένουμε
προσκολλημένοι στους ρόλους μας, έτσι δεν επιστρέφουμε στο κέντρο μας της
πνευματικής υπόστασης. Οι ψεύτικοι ρόλοι που παίζουμε καθημερινά, είναι η μόνη
πραγματική αλήθεια που δεχόμαστε να πάρουμε ως αλήθεια. Προσπαθούμε να γίνουμε θεοί στην ύλη, ενώ στην ουσία ,είμαστε θεοί στο
πνεύμα. Η θεϊκή υπόσταση ξεκινά από το άυλο πεδίο, από πάνω προς τα κάτω
και όχι αντίστροφα.
Σκοπός της ενσάρκωσης μας, είναι μέσα από τους
ρόλους, να μάθει η ψυχή τα διάφορα μαθήματα και στην πορεία που εκπληρώνει το
συμβόλαιο της να πάει προς τα πάνω, προς την θεοποίηση αποκτώντας τις
πνευματικές δυνάμεις της . Εκεί μάλιστα, μπορώ να δηλώσω ότι πράγματι είμαι
Θεός, συν δημιουργός. Η 3η επίγνωση
σκοπό έχει να με φέρει να ανακαλύψω το συμβόλαιο της ψυχής μου, αυτό που λέμε blueprint, που είναι στο πέμπτο ελαφρό μου σώμα, να το δουλέψω, να το αγγίξω, να το
ανοίξω ώστε να ανοίξει σαν ελατήριο για να εμφανιστεί το συμβόλαιο της ψυχής
που έγινε πριν καν ενσαρκωθώ. Έτσι μπορώ να αρχίσω να το υλοποιώ.
Για να γίνει αυτό, πρέπει να φύγει η προσκόλληση. Η συνήθεια σε οποιοδήποτε ρόλο
πρέπει να αλλάζει. Αν υπάρχει προσκόλληση δεν μπορώ να αγγίξω τα ανώτερα πεδία,
θα είμαι ένας μεσαίος θεραπευτής ή δάσκαλος. Η προσκόλληση με τραβάει προς τα
κάτω σαν κόλλα που με κολλά πάνω στο υλικό πεδίο, πάνω στους ρόλους μου και
αρνούμαι (έστω και αν είχα επαφή κάποια στιγμή στην ζωή μου με τα ανώτερα
πεδία) να επιστρέψω και να ακολουθήσω την εξέλιξη. Αν ξεφύγω από το κόλλημα με
τους ρόλους, σιγά, σιγά βγαίνω έξω από τον κύκλο του κάρμα, γιατί τώρα έχω τις
συμπαντικές, πνευματικές μου δυνάμεις και μπορώ να ακολουθήσω το σχέδιο της
δικής μου ενσάρκωσης. Αυτό είναι πιο εύκολο όταν σε κάθε στιγμή της ζωής μου
σκέφτομαι από πάνω προς τα κάτω, σε κάθε στιγμή της ζωής μου επικαλούμαι τα
φωτεινά όντα, τους βοηθούς μου, τους φύλακες να επέμβουν στην ζωή μου, να μην
κάνω ποτέ τίποτε χωρίς πρώτα να έχω την επαφή προς τα πάνω. Για κάθε λέξη μου,
να έχω την ένωση, άρα οπωσδήποτε το σύμπαν θα μου δώσει σημασία και θα με
ανεβάσει για να δω το blueprint, με κάθε του λεπτομέρεια. Τότε θα καταλάβω ότι
όλα γίνονται, όλα έγιναν, ακόμα και το σπάσιμο στην ζωή μου, για κάποιο φωτεινό
λόγο. Τότε καταλαβαίνω ότι είμαι στον δρόμο και το σύμπαν με υποστηρίζει
ακράδαντα.
Ας μπορέσουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι, να
έχουν και τις τρεις επιγνώσεις σε κάθε κατάσταση που τους συμβαίνει. Αμήν.
(ύλη από τον μεγάλο κύκλο βιωματικών σεμιναρίων Μετουσίωσης των Επτά Ενεργειακών Κέντρων- Θεραπευτική Δομή)
Comments